W trakcie robienia nowych szablonów wyszło na jaw jak duże są różnice spowodowane nieuwzględnieniem nieproporcjonalnie grubego dna i poszycia burt. Rozjechały się oczywiście nie tylko długości czy szerokości, ale oczywiście również kąty. Widoczna na zdjęciu nierównoległość nowego szablonu w stosunku do starej wręgi wynika z przesunięcia kartki, nie z wymiarowania.

Cóż, wniosek jest prosty: myśleć należy przed przycinaniem materiału...

Tym razem łączenie wręg z dnem jest wzmacniane przy pomocy listew pogrubiających powierzchnię styku, nie zaś przy pomocy szpachlowania. Niby taki sam efekt, ale wygląda trochę lepiej. Na zdjęciu widać, że żywica była trochę nierówno nałożona i po stronie prawej burty trochę się wycisnęło ze spoiny:

Aby wykorzystać wcześniej przycięty materiał do wręg dokleiłem paski sklejki profilujące właściwy kąt poszycia burt. Dobrze, że to tylko model i wszystko zniknie po zamknięciu dachu:

Ponieważ kształty w starym modelu nam się podobają, więc postanowiliśmy nie wrzucać go do grila tylko dalej budować równolegle z modelem Lirogona. Zobaczymy co z tego wyjdzie.

Przy montażu nastąpiła zmiana technologii. Dotychczas wszystko było klejone żywicą epoksydową z utwardzaczem który miesza się w stosunku 1:1, zaś żywica siatkuje przez ok. 10 min. Za każdym razem były mieszane małe porcyjki potrzebne do sklejenia jednego elementu. Uciążliwe J to było, więc teraz kleimy klejem akrylowym, taki biały „wikolopodobny”, spoina po wyschnięciu staje się bezbarwna. Łatwiejszy w stosowaniu, właśnie schną pierwsze sklejone wzdłużnice. Zobaczymy czy równie wytrzymały, choć w modelu to chyba nie jest aż tak istotne…

2012.03.14

Tak jak obiecałam nowe zdjęcia. Model wersja 2 już klejony troszkę inną techniką, a model v.1 będzie kontynuowany. I tak mieliśmy taki jeden pomysł, w sumie podobny do Lirogona, już o tym chyba wcześniej pisałam, to teraz będzie jak znalazł.

Model  wersja 1 ma naprawdę ładną linię:

Wersja 2 już klejona i wzmacniana trochę bardziej „porządnie”:

Podobne do siebie, prawda?