Katamaran Quinto2 ze sklejki - cz. 2 (zszywanie burt z dnem)

Witam po 6 tygodniach. Ostatni artykuł kończyłem bedąc w trakcie ukosowania i klejenia płatów sklejki na burty. Troche mi na to czasu zeszło bo w wypadku Quinto2 burta to 3 i kawałek arkusza sklejki czyli w sumie 7 arkuszy i 6 złącz. Dodatkowo nie wszystkie mi wyszły idealnie i trochę czasu straciłem na szpachlowanie i wyrównywanie poszczególnych miejsc sklejenia arkuszy.

Trafił mi się też w jednym przypadku grubszy błąd co kosztowało dodatkowy dzień.

Na zdjęciu poniżej widać już to złącze w trakcie naprawy. Po obróceniu płata lewej burty zauważyłem że coś jest nie tak z łączeniem ukosów. Jak się okazało mniej więcej po środku były dwa miejsca gdzie żywica wypłynęła i się nie skleiło... Wyłupałem luźną sklejkę i zalałem to rzadką żywicą żeby dokładnie spenetrowała wolne miejsca. Potem żywica zagęszczona żeby wyrównać. Najwyraźniej docisk był niewłaściwy w tym miejscu. Na szczęście to zewnętrzna strona kadłuba więc całe to łatanie, szpachlowanie itp zniknie pod kryjącą farbą. Od wewnątrz wygląda to prawidłowo.

Przy sklejaniu ukosowanych arkuszy sklejki - zwłaszcza po całej szerokości - trzeba zadbać żeby powierzchnie którymi ściskamy były idealnie płaskie. U mnie najpewniej blat stolika się wygiął i w środkowej części docisku nie było.

Po sklejeniu arkuszy na burty przysąpiłem do trasowania. Metoda standardowa czyli gwoździki co pół metra na kolejnych punktach zgodnie z projektem, do nich listwa i rysujemy.

Wcześniej ułożyłem obydwa płaty sklejki na sobie i upewniłem się że wyszły prostokątne

Po zakończeniu trasowania wyrzynarka w ruch i tniemy dwie burty na raz

Nie ufając do końca swojej ręce ciąłem z zapasem 1-2 mm, a dokładnie wyrównałem taśmówką. W efekcie mamy dwie burty czyli dwa długie i strasznie wiotkie płaty sklejki.

Kolejnym elementem za który się zabrałem, a właściwie to wykonywałem go równolegle były wzdłużniki burtowe. Dwie 7 metrowe listwy 30 x 40 sklejane z listew 30 x 20. Z ukosowaniem trochę kombinowałem, w efekcie z grubsza skosy wyciąłem wyrzynarką, a równałem taśmówką.

No i klejenie całości wzdłużnika

Kolejnym etapem było przyklejenie wzdłużników do górnej krawędzi wyciętych płatów burt.

Tutaj też nie ustrzegłem sie drobnego błędu. Obydwie burty leżały nadal na sobie i spływająca żywica postanowiła je ze sobą skleić . W kilku miejscach skończyło się to szpachlowaniem.

Ostatnią pracą "na płasko" było zaokrąglenie dolnych krawędzi wzdłużników. Wygodniej teraz na stole niż potem w kadłubie.

I tym sposobem doszedłem do fazy 3D projektu .

Płaty burty usztywnione wzdłużnikami stały się zdecydowanie łatwiejszym elementem. Nie miałem większych problemów z ich przenoszeniem, ustawianiem itp w pojedynkę czy z pomocę jednej osoby.

Teraz należało burty punktowo zszyć z dnem, rozchylić je dość szeroko, zszyć dokładnie i skleić złącze - nic prostszego . Diabeł tkwi w szczegółach. Przy tym gabarycie nie ma szans na pracę "z zewnątrz". Do zszywania trzeba było po prostu wleźć do kadłuba i pieczołowicie przewlekać 150 drucików. Dno w tym celu musiałem dość dokładnie podpierać żeby moje szanowne 100kg nie narobiło szkód. Zastosowanie plastikowych opasek w tym wypadku nie było możliwe - nie wytrzymywały obciążeń, a nie chciałem wiercić dużych dziur pod te mocniejsze.

Efekt dwóch pełnych dni pracy na poniższych zdjęciach.

Wstępne ustawienie